پنجره مثل همیشه باز بود، و پرده کرکره‌های کثیف اتاق کنار زده. ترکیب نور آبی و قرمز نئون، ثانیه‌‌‌ای یک بار میرفت و می‌آمد. خوب اگر گوش میکردی، صدایش را هم میشنیدی،‌ روشن که بود. و باز قطع میشد، صدا و نور؛ هم زمان. من که دیگر عادت کرده بودم.